چگونه مثل انیشتین بیاندیشیم ؟

۱۸۸۱: خواهر آلبرت به نام ماریا ( که مایا صدایش می کردند ) متولد می شود.
۱۸۹۲: آلبرت تصمیم می گیرد در مراسم مذهبی جشن بلوغ خود تحت عنوان « بار میتزواه » ۳ شرکت نکند.
۱۸۹۴: پدر، مادر و خواهر آلبرت به خاطر ادامه کار پدر خانواده به ایتالیا نقل مکان می کنند. اما آلبرت و تعدادی از نزدیکانش در مونیخ می مانند تا آلبرت بتواند در آنجا دبیرستانش را تمام کند. پس از گرفتن دیپلم، آلبرت هم به خانواده اش می پیوندد.
۱۸۹۵: آلبرت در شانزده سالگی تلاش می کند به پلی تکنیک زوریخ راه یابد که موفق نمی شود. بنابراین تصمیم می گیرد تحصیلاتش را در شهر آراو۴ واقع در سوییس ادامه دهد. او در این شهر با خانواده ای
به نام وینتلر۵ زندگی می کند. آلبرت اولین مقاله علمی خود را می نویسد که البته منتشر نمی شود.
۱۸۹۶: آلبرت از آلمان ترک تابعیت می کند و موفق می شود برای خود جایگاهی در پلی تکنیک سوییس پیدا کند. در همین زمان است که برای اولین بار باهمسر آینده اش میلِوا ماریچ۶ ملاقات می کند.
۱۸۹۹: برای اخذ تابعیت سوییس ثبت نام می کند.
۱۹۰۰: انیشتین موفق می شود در زوریخ کار تدریس به دبیرستانی ها را آغاز کند. اما موفق نمی شود کاری در پلی تکنیک زوریخ پیدا کند.
۱۹۰۱: اولین مقاله علمی آلبرت در نشریه « سالنامه فیزیک » ۷ منتشر می شود. در همین سال، انیشتین به تابعیت سوییس دست می یابد.
۱۹۰۲: فرزند نامشروع آلبرت از ماریچ به دنیا می آید. نام او را لیزرل۸ می گذارند. انیشتین در اداره ثبت اختراعات سوییس شروع به کار می کند.
۱۹۰۳: انیشتین با میلِوا ماریچ رسماً ازدواج می کند. آکادمی المپیاد سوییس توسط او و دو تن از دوستانش تاسیس می شود. از این سال به بعد دیگر نامی از دختر انیشتین لیزرل برده نمی شود. به احتمال قوی او و همسرش، دخترشان را به فرزندخواندگی خانواده دیگری می دیگری می سپارند.
۱۹۰۴: ماریچ یک پسر به دنیا می آورد که نام او را هانس آلبرت۹ می گذارند.
۱۹۰۵: در این سال که در محافل علمی « سال معجزه ها » ۱۰ نامیده شد، انیشتین با چهار مقاله خود در واقع قوانین فیزیک را بازنویسی می کند. دریکی از
همین مقاله هاست که او برای اولین بار فرمول مهم E = mc۲ را منتشر می کند.
۱۹۰۶: دکترای خود را از دانشگاه زوریخ دریافت می کند.
۱۹۰۷: انیشتین توجه خود را به فرمول بندی تئوری نسبیت عام متمرکز می کند و طی آن به کشف قوانین مربوط به اصول کلی تعادل اجسام می پردازد.
۱۹۰۸: به عنوان « استاد بدون حقوق » به تدریس در دوره دکترای دانشگاه برن می پردازد.
۱۹۰۹: به عنوان « استاد خارق العاده » در رشته فیزیک تئوری در دانشگاه زوریخ منصوب می شود.
۱۹۱۱: آلبرت به مقام استادی در دانشگاه پراگ نیز دست می یابد. او همچنین در کنفرانس سولوِی۱۱ در بروکسل شرکت می کند. رابطه آلبرت با دختر عمویش السا لوونتال۱۲ آغاز می شود. آلبرت به زوریخ بازمی گردد تا درجه استادی خود را از این دانشگاه نیز دریافت کند. او در همان زمان همکاری خود با مارسل گروسمان۱۳ در زمینه ریاضیات را که برای تکمیل کردن کارش در زمینه تئوری نسبیت عام لازم بود، آغاز می کند.
۱۹۱۳: ماکس پلانک۱۴ و والتر نرنست۱۵ با اشتیاق زیادی از آلبرت انیشتین دعوت می کنند که به برلین بیاید و به او نوید می دهند که هم عنـوان استادی در دانشگاه برلین را به دست آورد و هم عضو «آکادمی علوم پروس » گردد. آلبرت در سال های بعد به هردو مقام دست می یابد
۱۹۱۴: انیشتین از میلِوا ماریچ جدا می شود ولی این جدایی به طلاق نمی انجامد. میلِوا همراه با دو پسرش از برلین به زوریخ بازمی گردند. در آستانه آغاز جنگ جهانی اول گرایش های ضد جنگ و صلح طلبی در انیشتین رشد می کند.
۱۹۱۵: کارهای انیشتین با دبلیو. جِی. دهاس۱۶ در زمینه تحقیق درباره پدیده های « ژیروماگنتیک » ۱۷ آغاز می شود. انیشتین پس از تکمیل تئوری نسبیت عام خود، آن را طی چهار سخنرانی در « آکادمی علوم پروس » ارائه می کند.