اوج پیش‌بینی‌ناپذیری بورس

تجربه همزمان شیوع ویروس «کرونا» و قرار گرفتن در لیست سیاه FATF بورس تهران را در موقعیت جدیدی قرار داده بود و در این میان بار دیگر آن دسته از سهامداران که با شتاب راه خروج از سهام را در پیش گرفتند بازندگان معاملات روز گذشته به شمار می‌آیند. خروج از سهام بدون توجه به جریان معاملات، میزان ورود نقدینگی و ارزش دادوستدها سبب شد تا بسیاری از سهامداران دارایی‌های سهامی خود را در کف قیمتی واگذار کنند. حال آنکه در بسیاری از نمادها و در مدت زمانی کوتاه، چرخش قدرتمند روند باعث شد صعود قیمت‌ها بعضا به تشکیل صف‌های خرید منجر شود.

در گزارش روز گذشته «دنیای‌اقتصاد» به این موضوع پرداخته شده بود که موقعیت فعلی بازار سهام اگر چه با ریسک‌های جدید مواجه است با این حال همچنان در محدوده پیش‌بینی‌ناپذیری سیر می‌کند و برآورد قطعی از مسیر آن می‌تواند سهامداران را به اقدامات هیجانی بکشاند. بی‌شک برآورد قطعی از بازگشت سهام به محدوده مثبت، در نخستین جلسه معاملاتی هفته امری ممکن و آسان نبود. با وجود این ضرورت توجه به پارامترهای معاملاتی، از ارزش دادوستدهای خرد گرفته تا تغییر مالکیت‌ها و سایر عوامل محاط بر بازار سهام مسائلی بود که از پیش واضح به نظر می‌آمد.

در رابطه با بیماری ۱۹-COVID و اثر آن بر بازارهای مالی دو نکته را به‌صورت همزمان باید مد نظر قرار داد: ویروس «کرونا»ی جدید، فعالیت‌های اقتصادی دومین اقتصاد بزرگ دنیا را مختل کرده؛ تا آنجا که این کشور و موسسات بزرگ مالی برآورد خود از رشد اقتصادی چین و همین‌طور دنیا را مورد بازبینی‌ قرار داده‌اند. در عین حال تعلیق فعالیت‌های تولیدی و خدماتی در چین فشار زیادی بر قیمت کامودیتی‌ها در بازار جهانی وارد کرده و سرمایه‌گذاران را به سمت دارایی‌های امنی همچون طلا سوق داده است. از این منظر این نگرش که شیوع بیماری مذکور در کشور می‌تواند بر فعالیت‌های تجاری فشار وارد کند به هیچ عنوان دور از واقع نیست و نمی‌توان آن را نادیده گرفت.

نکته دیگر اما آن است که بورس تهران مدت‌هاست مبانی تحلیلی را در روندهای قیمتی کنار گذاشته و در خرید سهام به این موارد بی‌توجه است. تا آنجا که بسیاری از شرکت‌ها که بیشترین بازدهی‌ها را طی ماه‌های اخیر به ثبت رسانده‌اند هیچ‌گونه فعالیت اقتصادی خاصی ندارند. در بسیاری از موارد شرکت‌هایی پیشتاز بازدهی بوده‌اند که حتی کارخانه‌ یا محیط فیزیکی فعالیت وجود خارجی ندارد. این موارد به این دیدگاه دامن می‌زند که بورس در ادامه نیز ممکن است به ریسک‌های واقعی بی‌توجه بماند و در تلاش برای جا نماندن از روند تورم‌ به تقاضا برای سهام دامن بزند. این تقاضا ممکن است نهایتا با رشد نرخ ارز، رشد نرخ فروش محصولات، صعود ارزش دارایی‌های ثابت شرکت‌ها یا حتی بدون دلیل خاصی اتفاق بیفتد. با این حال این روندی است که پیش از این بورس در پیش گرفته و محرک آن در این مسیر سیل ورود نقدینگی بوده است. بنابراین به نظر می‌رسد همچنان به جای بررسی اثر عواملی همچون شیوع بیماری و بازگشت به فهرست سیاه FATF، به‌صورت منفرد، باید جریان‌ نقدینگی را در راس متغیرهای تعیین‌کننده قرار داد و ادامه صعود یا بازگشت بورس را در مولفه‌های مربوط به پول‌های ورودی جست‌وجو کرد.

همین مسائل در رابطه با بازگشت کشور به فهرست سیاه FATF نیز صادق است. مساله‌ای که در ادامه بیشتر به آن پرداخته خواهد شد.